Hoewel haar carrière al zo’n kwart eeuw begon in het Texas waar ze vandaan komt, is het oeuvre van Heather Little nog altijd een goed bewaard geheim, al schreef ze best al wel wat succesnummers bijeen. Nu ja, als er bijna elf jaar zitten tussen je vorige plaat en de nieuwe, hoeft het, in onze supersnelle tijden, nauwelijks te verbazen dat je naam een beetje vergeten dreigt te worden, ook al heb je nummers (mee)geschreven voor mensen als Miranda Lambert, Sunny Sweeney en Kacey Mushgraves en al had je zelf een flinke hit met “Five Deer County”. Ook dat is intussen vijf jaar geleden en ik stel me dus voor dat nogal wat mensen enigszins de wenkbrauwen zullen fronsen bij het lezen van deze recensie. Daar is nochtans erg weinig reden toe, als u weet dat de dame al twee BMI Awards op de schoorsteenmantel heeft staan én als je de ronduit indrukwekkende lijst bekijkt van mensen die, niet zelden bij wijze van wederdienst, hun medewerking verlenen aan deze “wederopstandingsplaat”.

Om één en ander even te overlopen: Rusty Van Sickle, een van de aankomende grote namen van Nashville, opent mee de plaat met een reprise van het al vermelde “Five Deer County” en de grote Patty Griffin zong zelfs op twee tracks mee: “Hands Like Mine” en “This Life Without You”. Songwriter Leslie Satcher leverde ooit songs aan giganten als George Strait en Martina McBride en is hier te horen op “Razor Wire”. Ronnie Bowman, die ik denk te kennen van bij de Lonesome River Band, werkt mee aan “Better By Now”. Misschien iets minder bekend is dan weer Crystal Bowersox, een knapper zangeres die uit American Idol komt en die hier “Saint Cristopher” mee inkleurt en er is last but not least Van Plating, die meezingt op wat later ongetwijfeld Heather’s pensioennummer zal blijken te zijn, “Gunpowder & Lead”, dat de plaat afsluit.

Dat lijstje vind ik al behoorlijk indrukwekkend, maar als ik bekijk wie er allemaal instrumentale inbreng doet, dan begint het pas een beetje te duizelen: van Audley Freed tot Duke Levine, van Jared Tyler tot Russ Pahl, van Eamon McLoughlin John Deaderick en, niet te vergeten, de onvolprezen Bow Thayer, die zowaar zijn zelf ontworpen Bojotar meenam naar de studio. Met zo’n volk kan je aan de slag, zeker als je beschikt over uitstekend songmateriaal, zoals Heather Little het hier klaarmaakt. Songs over de echte dingen des levens, de fraaiste, maar ook de lelijkste. Met andere woorden, dit is een plaat vol liedjes over het leven zoals het soms kan zijn. Dat schuurt en trekt soms, maar het maakt het leven wel tot Het Leven. Zoveel waarachtigheid vind je lang niet altijd in liedjes, maar hier is het dus volop voorhanden. Tel daarbij de bijzondere stem van Heather Little en ik durf nu alvast te zeggen dat we hier te maken hebben met wat tegen het eind van dit jaar één van de geliefkoosde platen van veel liefhebbers van fijne muziekjes zal blijken te zijn. Eentje voor de lijstjes dus !

(Dani Heyvaert)